Czynniki fizyczne charakteryzują się tym, że występują, jako różne rodzaje energii i sił.
W związku z tym można przeprowadzać pomiary natężenia tych czynników w środowisku pracy bez obecności pracownika na jego stanowisku. Oprócz poziomu natężenia ważne jest określenie czasu oddziaływania, czyli dawki, jaką pochłonie narażony organizm. Dawka jest iloczynem natężenia czynnika i czasu trwania jego działania.

Wielkościami charakteryzującymi narażenie w środowisku pracy na czynniki szkodliwe
i niebezpieczne są:
a) NDN – najwyższe dopuszczalne natężenie fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia ustalone zostało, jako poziom ekspozycji odpowiednio do poszczególnych czynników, których oddziaływanie na pracownika podczas jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń.
b) NDS – najwyższe dopuszczalne stężenie – to wartość średnia ważona stężenia, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8 – godzinnego dnia pracy i przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy nie powinno powodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń.
c) NDSCh – najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe – to wartość średnia ważona stężenia, która nie powinna wywołać ujemnych skutków w stanie zdrowia pracownika,
w czasie jego występowania w środowisku pracy nie dłuższym niż 15 minut i nie częściej niż 2 razy w czasie zmiany roboczej, w odstępie czasu nie krótszym niż 1 godzina.
d) NDSP – najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe – to wartość stężenia, które ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia nie może być w środowisku pracy przekroczona
w żadnym momencie.

      Wszystkie te wielkości możesz zbadać z naszą firmą i dowiedzieć się czy Twoi pracownicy są bezpieczni na swoich stanowiskach pracy, czy nie są przekroczone podstawowe parametry poszczególnych natężeń i stężeń.

W następnym artykule przedstawię bliżej zagadnienie jednego z wielu czynników fizycznych jakim jest HAŁAS.

ZAPRASZAM DO LEKTURY I WSPÓŁPRACY.