W związku z istotną zmianą przepisów dotyczących użytkowania wózków jezdniowych z napędem silnikowym zmienia się forma uzyskiwania uprawnień do operowania wózkami podnośnikowymi.

Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. poz. 650 oraz z 2003 r. poz. 603).

Zastępuje je ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROZWOJU I FINANSÓW z dnia 15 grudnia 2017 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (ogłoszone 9 stycznia 2018 r.)

Rozporządzenie to określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym spalinowym, elektrycznym i spalinowo-elektrycznym, zwanych dalej „wózkami jezdniowymi”, mających zastosowanie w transporcie wewnętrznym. Rozporządzenie wprowadza zmiany polegające na zrezygnowaniu z imiennych zezwoleń do obsługi wózków wydawanych przez pracodawców i zastąpieniu ich zaświadczeniami o ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla operatorów/ kierowców wózków jezdniowych, niebędących wózkami podnośnikowymi, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez Urząd Dozoru Technicznego.

 W przypadku wykonywania prac przy użyciu wózka jezdniowego stwarzających możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego z uwagi na specyfikę miejsca pracy – operator wykonuje je na podstawie pisemnego pozwolenia otrzymanego od organizatora pracy, uzgodnionego z właścicielem lub użytkownikiem terenu, na którym prace są wykonywane.

Takie pisemne polecenie wykonania pracy zawiera w szczególności:

• numer polecenia,
• imię, nazwisko i stanowisko służbowe osób odpowiedzialnych za organizację oraz wykonanie pracy,
• wskazanie zakresu i miejsca wykonania poleconych prac,
• określenie warunków i środków ochronnych niezbędnych do zapewnienia bezpiecznego przygotowania i wykonania poleconych prac, w tym środków ochrony indywidualnej,
• wyznaczenie terminu rozpoczęcia i zakończenia prac oraz przerw w ich wykonywaniu.

Dotychczasowe dokumenty potwierdzające kwalifikacje do obsługi wózków jezdniowych zachowują ważność bezterminowo. Wyjątek stanowią wyżej wspomniane imienne zezwolenia, które:

1. wystawione do dnia 31 grudnia 2004 r. zachowują ważność nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2019 r.,
2. wystawione do dnia 31 grudnia 2014 r. zachowują ważność nie dłużej niż do 31 grudnia 2020 r.,
3. wystawione od dnia 1 stycznia 2015 r. zachowują ważność nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2021 r.

Przepisy rozporządzenia mają także zastosowanie do osób, które zamierzają nabyć umiejętności lub przygotować się do pracy, jako operatorzy wózków jezdniowych z napędem silnikowym, jak również operatorów wózków jezdniowych już zatrudnionych przy ich obsłudze.

Zgodnie z Kodeksem Pracy nieprzestrzeganie przepisów i zasad bhp wiąże się z nałożeniem na pracownika rożnego rodzaju kar.

Kodeks Pracy nakłada na pracownika obowiązek starannego i sumiennego wykonywania pracy oraz stosowania się do poleceń wydawanych przez przełożonych. Ponad to pracownik musi między innymi przestrzegać:

• czasu pracy obowiązującego w zakładzie,
• regulaminu pracy i porządku ustalonego w firmie,
• zasad i przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej (art.100§2 KP).

Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bhp i ppoż. pracodawca może wobec niego zastosować karę upomnienia i/lub nagany (art.108§1 KP). Pracodawca może również zastosować karę pieniężną w takich przypadkach jak:

• nieprzestrzegania przez pracownika przepisów i zasad bhp lub ppoż.,
• stawiania się do pracy w stanie nietrzeźwości,
• spożywania alkoholu w czasie pracy. (art. 108§2 KP).

Dodatkowo pracownik, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania swoich obowiązków z własnej winy wyrządził pracodawcy szkodę ponosi za nią odpowiedzialność materialną (art.114 KP).
Pracownik, któremu powierzono z obowiązkiem zwrotu narzędzia oraz odzież i obuwie robocze, odpowiada w pełnej wysokości  za szkodę powstałą w tym mieniu (art.124 KP). Pracownik może się uwolnić od takiej odpowiedzialności jeżeli wykaże, że szkoda powstała z przyczyn od niego niezależnych, a w szczególności wskutek nie zapewniania przez pracodawcę warunków umożliwiających zabezpieczenie powierzonego mienia.